چشم پزشک مرا از روزه گرفتن منع کرده و گفته است که به علت ناراحتی چشم به هیچ وجه نباید روزه بگیرم، ولی من به گفته او توجه نکرده و شروع به روزه گرفتن کردم که باعث بروز مشکلاتی برای من در اثنای ماه رمضان شد. به‌طوری که در بعضی از روزها هنگام عصر احساس ناراحتی می‌ کنم، لذا متحیّر و مردّد هستم بین این‌که روزه نگیرم و یا ناراحتی‌ ام را تحمل کرده و روزه را تا غروب ادامه دهم. سؤال این است که آیا اصولاً روزه گرفتن بر من واجب است؟ و در روزهایی که روزه می‌ گیرم و نمی‌ دانم قدرت ادامه آن را تا غروب دارم یا نه، آیا روزه‌ ام را ادامه دهم؟ و نیّت من چگونه باید باشد؟